Το twitter σε αποδρομή;
Νήμα Κόσμος #3: Η λίστα των δισεκατομμυριούχων. Ο Μακρόν στο Πεκίνο. Οι BRICS κάνουν το "Sorpasso" στους G7. Κρίσιμες διαρροές από το Πεντάγωνο για το Ουκρανικό. Συνεχίζεται ο γαλλικός αναβρασμός
Σε -μια ακόμα- αναπάντεχη κίνηση, το ιδιόκτητο μαγαζί του Ίλον Μασκ, το Twitter, προχώρησε στην κήρυξη πολέμου στο Substack. Όπως θα δείτε (ή μάλλον δε θα δείτε) και σε αυτό το newsletter, το twitter έχει “κόψει” την εμφάνιση των λινκ από το Twitter στο Substack, τα οποία μόνο ως εικόνες πλέον ενσωματώνονται. Παράλληλα μέχρι πρότινος (πρέπει να έχει λήξει πάντως αυτή η ανοησία αν πιστέψουμε το Substack) έκρυβε τα τουίτ που είχαν λινκ σε σελίδα του Substack, με κορυφαία αυθαιρεσία το γεγονός πως αν έκανες αναζήτηση για “substack” στο Twitter σου έβγαζε τα αποτελέσματα για τον όρο “newsletter”!
Ο Ίλον Μασκ, αφού τα έσπασε ακόμα και με δημοσιογράφους με τους οποίους συνεργάστηκε για τα Twitter Files, έχει δεχτεί σφοδρές επιθέσεις για την “αποσιώπηση του ανταγωνισμού” του Substack, ο οποίος προέκυψε αφού η πλατφόρμα -στην οποία εκδίδονται και τα Newsletter του Νήματος- ανακοίνωσε την πρόθεσή της να δημιουργήσει ένα σαφώς τουιτεροειδές παρακλάδι που το λέει Notes, το οποίο έχει ήδη βγει στον αέρα και ίσως αξίζει να το δοκιμάσει κανείς. Ενδέχεται να εξελιχθεί σε σοβαρό ανταγωνιστή του twitter, ιδίως αν ο Ίλον Μασκ συνεχίσει να κάνει αυτά που κάνει με την υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης.
O Μασκ μετατρέπει το Twitter από ένα δημόσιο πεδίο λόγου και ενημέρωσης (με όλα τα πολλά προβλήματά του) σε προσωπικό του φέουδο και όχημα. Πριν λίγες εβδομάδες το Twitter έκοψε την δωρεάν πρόσβαση στο API του - δηλαδή μπλόκαρε την δυνατότητα να γίνονται έρευνες και χάρτες αλληλεπιδράσεων και δραστηριότητας στην πλατφόρμα, κάτι που ήταν η βασική μέθοδος έρευνας τάσεων και στάσεων, για πανεπιστημιακούς, επιχειρήσεις, απλούς χρήστες, πολιτικές ομάδες και κόμματα, δημοσιογράφους κτλ, μιμούμενος το Facebook είναι αλήθεια αλλά στο πιο ακριβό. Η τιμολόγηση της πρόσβασης στο API είναι πλέον αστρονομική, κάτι που εμποδίζει και διακόπτει την κοινωνιολογική και μιντιακή έρευνα και την πολιτική επεξεργασία των δημόσιων δεδομένων χρήσης της πλατφόρμας, σε όλους εκτός από τους… άλλους ζάπλουτους. Επίσης η υποβάθμιση της υπηρεσίας θέτει εν αμφιβόλω την χρήση της σαν μηχανισμού πρώτης ενημέρωσης για κρίσεις και καταστάσεις ανάγκης.
Ειρήσθω εν παρόδω: οι όρκοι του Ίλον Μασκ για την ελευθερία του λόγου στο twitter, εν ονόματι της οποίας υποτίθεται πως έχει ξεκινήσει πόλεμο είναι όπως θα ανέμενε κανείς τζούφιοι: σε αγαστή συνεργασία το twitter μπλοκάρει και λογοκρίνει επικριτές του -ακροδεξιού- καθεστώτος Modi στην Ινδία.
Το μπλοκάρισμα του Μασκ στην ενσωμάτωση των αναρτήσεων του twitter στα newsletter του Substack, δεν είναι απολύτως πρωτοφανές: το Facebook έχει επιβάλει διάφορους περιορισμούς που δυσκολεύουν πολύ την ενσωμάτωση των άρθρων σε fb και Instagram σε άλλα μέσα. Αλλά η αλληλουχία των αυθαίρετων αποφάσεων του ιδιοκτήτη της πλατφόρμας φαίνεται να την απαξιώνει αδιάκοπα: από την αντικατάσταση του κλασσικού λογότυπου με το πουλί με εκείνο του σκυλιού - logo ενός κρυπτονομίσματος που προωθεί ο ίδιος (έβγαλε λεφτά πάντως από αυτή την κίνηση), μέχρι την πώληση ενός μπλε τσεκ, που θεωρητικά χρησίμευε σαν επικύρωση ταυτότητας, σε όποιον πληρώνει - ακυρώνοντας την χρησιμότητά του.
Πάντως πλέον το Twitter δεν υπάρχει πλέον σαν εταιρεία, υπάγεται στην X-Corp η οποία έχει στόχο να γίνει η εφαρμογή “για τα πάντα”…
Jacobin | Luke Savage: At Twitter, Elon Musk Is Doing a Great Job of Disproving the Idea of Meritocracy
Insider | Hannah Getahun: Elon Musk and Substack are beefing. Here's a rundown of the back and forth between the Twitter CEO and the blogging site
Γιατί μας ενδιαφέρει: Το twitter είναι - και στην Ελλάδα - ένα βασικό όχημα ενημέρωσης και ανακοινώσεων - δημοσιοποιήσεων, αλλά και -κατά κάποιο τρόπο- συζήτησης πολιτικής και μη. Η μετατροπή του σε ένα κατά κύριο λόγο “πληρωμένο” μέσο, επηρεάζει τις επικοινωνιακές στρατηγικές πολιτικών χώρων, κομμάτων, οργανισμών και ΜΜΕ
Οι πλουσιότεροι όλων
Δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο, όπως κάθε χρόνο η λίστα με τους πλουσιότερους ανθρώπους στη Γη, από το Forbes:
Forbes | Rob LaFranco, Chase Peterson-Withorn: World’s Billionaire List
Ο Ίλον Μασκ που λέγαμε πιο πάνω, έχασε την πρώτη θέση φέτος από έναν Γάλλο: τον Μπερνάρ Αρνώ (Bernard Arnault), ιδιοκτήτη του ομίλου προϊόντων πολυτελείας LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton, ο οποίος κατά το Forbes (όλες οι εκτιμήσεις αφορούν τον εμφανή πλούτο) έχει περιουσία 211 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι η πρώτη φορά που Γάλλος βρίσκεται στην κορυφή αυτής της λίστας και θεωρούμε πως η πρωτιά αυτή είναι ταιριαστή με τον υπερπλουτισμό των πλούσιων στην εποχή μας, την οικονομική καχεκτικότητα των πολλών. Ο θρίαμβος της πολυτέλειας είναι εμβληματικός του ανοίγματος της εισοδηματικής ψαλίδας και της “αυτονόμησης” των ελίτ. Ο Μασκ περιορίστηκε στην δεύτερη θέση (χάνοντας περίπου 40 δισ. δολάρια, κυρίως λόγω της “επένδυσής” του στο twitter).
Στην δεκάδα βρίσκονται ένας Γάλλος, ένας Ινδός, ένας Μεξικανός και επτά Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι. Οι ΗΠΑ είναι πατρίδα των περισσότερων από τους δισεκατομμυριούχους (735 - με συνολικό πλούτο 4,5 τρισ. δολαρίων), και ακολουθεί η Κίνα (562 - 2 τρις) και η Ινδία τρίτη (169-675 δισεκατομμύρια $). Οι Ρώσοι δισεκατομμυριούχοι είναι πλέον 106 και από ότι φαίνεται, για σχεδόν όλους η προηγούμενη χρονιά ήταν πολύ καλύτερη από την προ-προηγούμενη όσο και να κάνει εντύπωση αυτό.
Από πλευράς Ελλήνων δισεκατομμυριούχων η Μαρία Αγγελικούση, της γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας, είναι η πλουσιότερη Ελληνίδα κατά το Forbes, με περιουσία 5,6 δισεκατομμυρίων. Για το Forbes η Βίκυ Σάφρα θεωρείται Βραζιλιάνα (είναι #100 στον κόσμο) και ο Ιβάν Σαββίδης, Ρώσος (περιουσία κατά το Forbes 1,7 δισ. $). Παρακάτω ο επίσημος πίνακας
Αξίζει να σημειωθεί η μικρή μείωση του συνολικού πλούτου των δισεκατομμυριούχων. Ο αριθμός τους περιορίστηκε στους 2640 από 2668 πέρυσι, και ο συνολικός τους πλούτος εκτιμάται στα 12,2 τρισεκατομμύρια από 12,7 τρισ. το 2022. Οι μισοί στην λίστα περίπου, είναι φέτος λιγότερο πλούσιοι από ότι ήταν πέρυσι. Αν θέλει κάποιος για κάποιο λόγο να παρακολουθεί τις καθημερινές και τις ωριαίες μεταβολές στις περιουσίες των πάρα πολύ πλουσίων, το Forbes έχει ειδική σελίδα για αυτό.
Γιατί μας ενδιαφέρει: Πέρα από την ματαιοδοξία των ζάπλουτων, τέτοιες λίστες χρησιμεύουν να μας υπενθυμίζουν την κλίμακα της υπερσυγκέντρωσης πλούτου (σταθερά πάνω από το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ), και τους κλάδους που “παράγουν” αυτές τις τεράστιες συσσωρεύσεις (τεχνολογία κατά το πλείστον). Επίσης μας δίνουν ένα μέτρο της υποκαταγραφής του πλούτου των δισεκατομμυριούχων.
Ένας διαφορετικός Μακρόν στην Κίνα
Ο Εμμανουέλ Μακρόν απέδρασε την προηγούμενη εβδομάδα από την απεργιακά φλεγόμενη Γαλλία και τον ξεσηκωμό εναντίον της συνταξιοδοτικής του μεταρρύθμισης, για να πάει στο Πεκίνο, προκειμένου να ρίξει γέφυρες με την Κίνα. Κατά το BBC ο Μακρόν θα έπαιζε τον “καλό μπάτσο” ενώ η πρόεδρος της Κομισιόν Φον ντερ Λάιεν τον κακό. Έτσι και συνέβη μάλλον, αλλά οι δηλώσεις του κρίθηκαν ως υπερβολικά συμφιλιωτικές από τους “ιέρακες” και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, καθώς ο Μακρόν μιλώντας στο Politico Europe και τη Γαλλική εφημερίδα Les Echos, τόνισε - μάλλον εύλογα θεωρούμε - πως το μεγάλο ρίσκο για την Ευρώπη θα ήταν η εμπλοκή “σε κρίσεις που δεν είναι δικές μας και μας αποτρέπουν από την οικοδόμηση της δικής μας στρατηγικής αυτονομίας”, επισημαίνοντας τις εντάσεις της Κίνας με τις ΗΠΑ γα την Ταϊβάν. Υπογράμμισε πως θα ήταν κακή ιδέα να συρθεί η ΕΕ “πίσω από την ατζέντα των ΗΠΑ και την υπεραντίδραση της Κίνας”. Η Φον ντερ Λάιεν, πάλι απείλησε την Κίνα να μην εξοπλίσει τη Ρωσία και παραπονέθηκε για την ανισορροπία στο εμπορικό ισοζύγιο ΕΕ-Κίνας,, κάτι που προκάλεσε την αντίδραση των Κινέζων, οι οποίοι την κατευόδωσαν χωρίς διπλωματικές φανφάρες.
Γιατί μας ενδιαφέρει: Γιατί μια ρήξη της ΕΕ και με την Κίνα, θα σημάνει την πλήρη δορυφοροποιήση και της Ευρωπαϊκής οικονομίας στις ΗΠΑ, και μια κρίση που θα κάνει την κρίση του ρωσοουκρανικού πολέμου να μοιάζει ήσσων.
Πίσω στη Γαλλία: ασταμάτητος απεργιακός πυρετός
Η αποτυχία των διαπραγματεύσεων των Γαλλικών συνδικάτων με την πρωθυπουργό Ελισαμπέτ Μπορν, ήταν αναμενόμενη, όπως αναμενόμενη ήταν και η παράταση των κινητοποιήσεων εναντίον του νόμου για τις συντάξεις. Όλοι περιμένουν την απόφαση του γαλλικού συνταγματικού δικαστηρίου σχετικά με την νομιμότητα του σχεδίου Μακρόν την Παρασκευή. Την Πέμπτη, ενόψει της απόφασης υπάρχει πάλι γενική απεργία, που θα καθηλώσει την χώρα.
Το 16% της παραγωγής ενέργειας της χώρας έχει παγώσει λόγω των κινητοποιήσεων που παραμένουν μεγάλες, αλλά μέχρι στιγμής μοιάζει να φθίνουν, αν και χωρίς να χάνουν την μαχητικότητά τους: στην μεγάλη απεργία της 6ης Απριλίου διαδηλωτές έβαλαν φωτιά ακόμα και στο αγαπημένο εστιατόριο του Μακρόν…
Αν η μαχητικότητα της γαλλικής κοινωνίας μοιάζει αξιοζήλευτη, υπάρχει επίσης μια βαθιά κουλτούρα επιλεκτικής επαναστατικότητας: μια έρευνα της IFOP για την (εφημερίδα του ΚΚ Γαλλίας) l’Humanité, με θέμα “Οι Γάλλοι και ο Κομμουνισμός” καταλήγει σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα, όπως π.χ. πως το 83% των Γάλλων βλέπον πως η “ταξική πάλη είναι και σήμερα πραγματικότητα” με 70% αποδοχή ακόμα και ανάμεσα στους ψηφοφόρους του Μακρόν. 80% θεωρούν πως η Υγεία, η Παιδεία και η Κατοικία δεν είναι αγοραία αγαθά (70% ανάμεσα στους δεξιούς ψηφοφόρους και λίγο περισσότερο ανάμεσα στους ψηφοφόρους του Μακρόν), ενώ πάνω από τους μισούς θεωρούν πως ο καπιταλισμός είναι η αιτία της κλιματικής κρίσης…
Γιατί μας ενδιαφέρει: Γιατί η Γαλλία είναι σήμερα η πρωτεύουσα της αντίδρασης στην βάρβαρη αναδιανομή και την εκπτώχευση των κοινωνιών
Το τέλος του “δυτικοκεντρικού” κόσμου
Κάποια στιγμή μέσα στον Μάρτιο οι χώρες BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότιος Αφρική), ξεπέρασαν σε συνολική αξία ΑΕΠ, μετρημένη σε αγοραστική ισχύ, τις χώρες του G7, μετά από μια μακρά πορεία προσέγγισης. Στα επόμενα χρόνια θα αφήσουν καθαρά πίσω τους τις κυρίαρχες δυτικές οικονομίες.
Αυτό μάλιστα πριν καν ενταχθούν στους BRICS και στη νέα του Αναπτυξιακή Τράπεζα, πολλές άλλες χώρες που βρίσκονται στον προθάλαμο. Σε μια παράλληλη εξέλιξη με παρόμοιο πρόσημο, η Κίνα γίνεται πλέον πόλος έλξης επιστημονικού δυναμικού, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που έχουν αρχίσει να φυλλορροούν επιστήμονες.
Γιατί μας ενδιαφέρει: Διότι οι τεκτονικές γεωπολιτικές αλλαγές θα έχουν αργά ή γρήγορα συνέπειες και στη χώρα μας
Ισραήλ: Μετά τις διαδηλώσεις, η τρομοκρατία και οι βόμβες
Όπως έχουμε γράψει στο προηγούμενο τεύχος, η προσπάθεια απόκρουσης της αντιδημοκρατικής εκτροπής στο Ισραήλ την οποία επιχειρεί ο Νετανιάχου και οι ακραίοι σύμμαχοί του, από Ισραηλινούς πολίτες είναι υπονομευμένη από τα μέσα. Είναι υπονομευμένη κυρίως από την ύπαρξη απαρτχάιντ στη χώρα και παράλληλα από τις παγίως οξυμένες σχέσεις με τις γειτονικές χώρες του Ισραήλ.
Δεν ξέρουμε λοιπόν αν οι επιθέσεις των ισραηλινών δυνάμεων σε προσκυνητές στο τέμενος Αλ Ακτσά των Ιεροσολύμων (ένα από τα σημαντικότερα στον ισλαμικό κόσμο), σε μια μεγάλη εορτή των μουσουλμάνων κατοίκων και με τον χώρο γεμάτο από ανθρώπους κάθε ηλικίας, εντάσσονται στην τακτική επικοινωνίας του κλυδωνιζόμενου Νετανιάχου. Την Κυριακή που μας πέρασε, ακροδεξιοί έποικοι επιτέθηκαν εναντίον των παλαιστινίων μουσουλμάνων που είχαν συρρεύσει στο Τέμενος. Η πίεση αυτή μεταφέρθηκε και εκτός συνόρων: 34 πύραυλοι από τον Λίβανο ή τη Συρία έπληξαν το Ισραήλ στις 6 Απριλίου. Το Ισραήλ απάντησε με βομβαρδισμούς στο Λίβανο, τη Συρία και τη Γάζα
NBC News | Josh Lederman: Security and political crises in Israel converge to create a perfect storm
Middle East Monitor | Δρ Μοχάμεντ Μακράμ Μπαλάουι: Israel is in a downward spiral of self-destruction
Γιατί μας ενδιαφέρει: Βασική προϋπόθεση ειρήνης σε όλη την Μέση Ανατολή είναι ο εκδημοκρατισμός του Ισραήλ, που περνάει και απαιτεί τον σεβασμό των Αράβων πολιτών του και των υπό κατοχή πληθυσμών και εν τέλει την επιστροφή στα σύνορα του 1968.
Η “ουκρανική” διαρροή του Πενταγώνου
Στις 7 Μαρτίου το αμερικανικό Πεντάγωνο ξεκίνησε έρευνα για διαρροή -μέσω της αποκεντρωμένης υπηρεσίας κοινωνικής δικτύωσης Discord- σημαντικών εγγράφων που αποκάλυπταν τις προθέσεις και την τακτική του στην Ουκρανία, τις αδυναμίες του Ουκρανικού στρατού, αλλά και το ότι κατασκόπευε εχθρούς και φίλους. Οι διαρροές αποκάλυπταν, μεταξύ άλλων, πως ειδικές δυνάμεις από τη Δύση βρίσκονται ήδη στο έδαφος της Ουκρανίας.
Το Πεντάγωνο αξιολογεί την διαρροή αυτή σαν μία από τις πιο επώδυνες ποτέ, ενώ ένας από τους αξιωματούχους του δήλωσε στο Politico πως η διαρροή αυτή είναι χειρότερη και από τις διαρροές του Σνόουντεν.
Εντωμεταξύ σε μια από τις φονικότερες μάχες αυτού του πολέμου, η Ρωσική απόπειρα κατάληψης του Μπαχμούτ, αν προχωράει, προχωράει αργά και εξαιρετικά καταστροφικά. Οι Ουκρανοί πάντως αρνούνται πως το Μπαχμούτ βρίσκεται ήδη, στο μεγαλύτερο τμήμα του υπό ρωσικό έλεγχο.
Al Jazeera | Leaked Pentagon documents: What are the major takeaways?
NY Mag Intelligencer | Chas Danner: What Secrets Are in the Leaked Pentagon Documents?
Le Monde | Cédric Pietralunga, Florian Reynaud, Damien Leloup: Leaked Pentagon documents: What we know about their authenticity (αρχειοθετημένος σύνδεσμος)
Γιατί μας ενδιαφέρει: Γιατί ο πόλεμος στην Ουκρανία πέρα από εγκληματικός είναι και επικίνδυνος για την ανθρωπότητα. Η λήξη του θα ανακουφίσει από πολλές πλευρές τους ανθρώπους σε πέντε ηπείρους, και θα σταματήσει την καταστροφή στην Ουκρανία
Το “Δόγμα της Ανακάλυψης” στα άχρηστα της ιστορίας
Το Παπικό ΟΚ, για την κατάκτηση, τη λεηλασία και την υποδούλωση του πέραν της Ευρώπης κόσμου, το έδωσε επισήμως ο Πάπας Νικόλαος ο Ε’ το 1455, με διάταγμα το οποίο απέδιδε όλες τις “ανακαλυπτόμενες” περιοχές στις ευρωπαϊκές δυνάμεις που θα τις “ανακάλυπταν”. To Δόγμα της Ανακάλυψης έδωσε την παπική ευλογία στην αποικιοκρατία και αποτελεί μέχρι και σήμερα κομμάτι της νομικής κληρονομίας χωρών όπως οι ΗΠΑ.
Με 568 χρόνια καθυστέρηση πάντως, στις 31 Μαρτίου του 2023, το Βατικανό ανακάλεσε το Παπικό αυτό διάταγμα και αποκήρυξε την φιλοσοφία πίσω από το Δόγμα της Ανακάλυψης…
Διαβάστε ακόμα:
Ο Μεξικανός Πρόεδρος Λόπες Ομπραδόρ (γνωστός στο Μεξικό με τα αρχικά ΑΜΛΟ), προχωρά σε κρατικοποιήσεις στην ενέργεια και στον ορυκτό πλούτο. Οι ΗΠΑ δεν είναι χαρούμενες:
Yahoo! Finance | Diego Lasarte: The Mexican government continues nationalizing key industries despite US objections
O Επιφανής Κινέζος ιστορικός Γιαό Ζονγκτσίου, γράφει για το παρελθόν και το μέλλον του παγκόσμιου συστήματος, και τον κεντρικό ρόλο που η Κίνα θα παίξει σε αυτόν. Μια ενδιαφέρουσα ιστορική οπτική έξω από την δυτική:
Tricontinental | Yao Zhongqiu: Five Centuries of Global Transformation: A Chinese Perspective
Στις ΗΠΑ ο στρατός κάνει καμπάνια ανάμεσα στους άστεγους αμερικανούς για να βρει εθελοντές στην Ουκρανική Λεγεώνα των Ξένων, με αντάλλαγμα φαγητό και ασφάλιση
Ένας Αμερικανός στρατιώτης που υπηρέτησε στο Ιράκ κατά την αμερικανική εισβολή, περιγράφει το πώς και από ποιους έπεσε το άγαλμα του Σαντάμ μετά την εισβολή των ΗΠΑ στη χώρα
Το νέο πολιτικό τοπίο στην Ολλανδία και η εξέγερση εναντίον της “Πράσινης” τεχνοκρατίας:
New Left Review Sidecar | Ewald Engelen: Farmers’ Revolt
Οι νεότερες εξελίξεις με το twitter είναι όχι απλά ανησυχητικές, αλλά δείγμα για...αποχώρηση ή έστω στασιμότητα εκ μέρους μας άραγε;