Μες στο μουσείο
Μες στο μουσείο
Το Νήμα Πολιτισμός #6 επισκέπτεται το ΕΜΣΤ, προσδοκά μια ανανέωση της Εθνικής Πινακοθήκης, ατενίζει τον Απόλλωνα απ’ τ’ ανοιχτά της Ύδρας και σας προσκαλεί στα Εξάρχεια - Κείμενα: Μυρτώ Ράις
Αέρας ανανέωσης στα μουσεία
Τα μουσεία, εδώ και κάποια χρόνια, δεν είναι πια τα αυστηρά και περίκλειστα κτήρια που μόνο τη ματιά των επαϊόντων ανέχονταν να ακουμπά τους θησαυρούς τους. Μια μετατόπιση ξεκίνησε από το, πιο φιλικό και εξωστρεφές, Μουσείο της Ακρόπολης που από πριν λίγες μέρες γιόρτασε τα 13 του χρόνια. Το άνοιγμα σε ένα ευρύτερο κοινό, καθώς και η ζωντανή εμπειρία του επισκέπτη κατά την περιήγησή του στα εκθέματα είναι πλέον κεντρικά ζητούμενα. Το πρόγραμμα του ανοιχτού ΕΜΣΤ, και οι ελπίδες εκσυγχρονισμού της Εθνικής Πινακοθήκης που φέρνει η νέα της διευθύντρια, δείχνουν μια τάση ανανέωσης, που είχαμε ανάγκη.
ΕΜΣΤ ανοιχτό, η απαραίτητη στάση
—Statecraft. Διαμορφώνοντας το κράτος | 16 Ιουνίου - 30 Οκτωβρίου | ΕΜΣΤ, Λεωφόρος Καλλιρρόης και Φραντζή | Ώρες και ημέρες λειτουργίας—
Μετά από χρόνια αναμονής και νομαδικής λειτουργίας, το πλήρως, πια, ανοιχτό, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης μπαίνει δυναμικά στη νέα του εποχή με 5 παράλληλες εκθέσεις, σε ένα πρόγραμμα με εσωτερική συνάφεια και σαφή κοινωνικό και πολιτικό προσανατολισμό. Πραγματικά αξιοσημείωτη η έκθεση «Statecraft. Διαμορφώνοντας το κράτος», συγκεντρώνει έργα 39 καλλιτεχνών (9 Ελλήνων), πολλοί εκ των οποίων παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Εγκαταστάσεις, βιντεοπροβολές, ζωγραφικά και φωτογραφικά έργα, σε μια πολυμορφική συγχορδία εικαστικών μέσων και κοινωνικών ευαισθησιών, εξετάζουν τους μηχανισμούς δόμησης του κράτους, επερωτούν τις μεθόδους και τα αφηγήματα που το συγκροτούν και αναζητούν εναλλακτικά μοντέλα οργάνωσης.
Δείτε: Ξενάγηση στο ΕΜΣΤ με συνεντεύξεις καλλιτεχνών | Γιώργος Μητρόπουλος - Euronews
Από την άνοδο των εθνικισμών, των αποκλεισμών και του αυταρχισμού ως την παγκοσμιοποίηση, την δικτύωση και τη μετανάστευση, κάθε έργο αντηχεί την κοινή μας πραγματικότητα. Η καθαρότητα της γλώσσας και των αναφορών τους, οι ευρηματικές πολυμεσικές μορφές, η συχνά παιχνιδιάρικη διάθεση και ο καίρια επίκαιρος λόγος τους, στοιχειοθετούν μια διαδρομή, όχι μόνο στους τρόπους φανέρωσης της κρατικής εξουσίας, αλλά και στις διαφορετικές φωνές σύγχρονων εικαστικών καλλιτεχνών, με αμεσότητα και ευκρίνεια για το σήμερα.
Διαβάστε: Μια πολιτική προσέγγιση της έκθεσης «Statecraft» | Ναυτεμπορική
Σε μια εποχή ραγδαίας επιστροφής του ξενοφοβικού λαϊκισμού και της ακροδεξιάς ρητορικής, η Κατερίνα Γρέγου, καλλιτεχνική διευθύντρια του ΕΜΣΤ και επιμελήτρια της έκθεσης, προσφέρει μια μεγάλης σημασίας και ποιότητας έκθεση, που δημιουργεί χώρο για προβληματισμό και διάλογο. Ένα ελπιδοφόρο πρώτο στίγμα για ένα δημόσιο καλλιτεχνικό οργανισμό, ανοιχτό στην κοινωνία.
Διαβάστε: Μια αναλυτική περιήγηση στο Μουσείο και τις 5 νέες εκθέσεις | Κατερίνα Παρρή - ελculture
Μια νέα ζωή για την Εθνική Πινακοθήκη
Με εντυπωσιακή ταχύτητα, λίγες μόνο μέρες μετά τον θάνατο της Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα, η υπουργός Πολιτισμού διόρισε την ιστορικό τέχνης και επιμελήτρια Συραγώ Τσιάρα στη διευθυντική θέση της Εθνικής Πινακοθήκης. Πέρα από τις κριτικές για το πρόσωπο της εκλιπούσας, η επαναλειτουργία, πέρυσι, της Εθνικής Πινακοθήκης είχε επίσης γίνει αντικείμενο σχολίων: το κόστος επέκτασης και ανακαίνισής της, τα μεγαλοπρεπή εγκαίνια , η επανεμφάνιση του κλεμμένου Πικάσο, αλλά και η επιλογή και παρουσίαση των εκθεμάτων.
Σίγουρα λοιπόν, οι προσδοκίες για ανανέωση και εκσυγχρονισμό που συγκεντρώνονται στο πρόσωπο της Συραγώς Τσιάρα είναι πολλές. Η ίδια, στο βιβλίο της «Η επιμέλεια του βλέμματος- Σύγχρονη τέχνη και επιμελητική πρακτική» (Νήσος, 2021), αναδεικνύει με απλή γλώσσα την πολιτική διάσταση της σύγχρονης τέχνης και του επιμελητικού ρόλου, αφού το μουσείο είναι κομμάτι της δημόσιας σφαίρας. Εστιάζει το ενδιαφέρον της στα έργα που ανασύρουν από τη σιωπή τα όσα έχουν στοιχειώσει τη συλλογική μνήμη, ώστε η τέχνη να μας ωθήσει να κατανοήσουμε το παρελθόν απαλλαγμένοι από το βάρος των καθιερωμένων αφηγήσεων. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος που η νέα διευθύντρια θα χειριστεί τα εθνικά μας αφηγήματα.
Διαβάστε: Το βλέμμα της Συραγώς Τσιάρα | Μαριλένα Αστραπέλλου - Το Βήμα
Συραγώ Τσιάρα: Αυτή είναι η ζωή μου - Η νέα διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης αφηγείται στον Γιώργο Τούλα την πορεία της | parallaximag
>>>Με τη μετακίνηση της Συραγώς Τσιάρα στην Πινακοθήκη, η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης μένει ακέφαλη και το MOMus, το μεγαλύτερο μουσείο της χώρας, χωρίς αναπληρώτρια διευθύντρια. Ξεχάστηκε η υπουργός;
Το αίτημα για ανοιχτούς διαγωνισμούς
Μπορεί η Κατερίνα Γρέγου και η Συραγώ Τσιάρα να είναι οι καλύτερες και αξιότερες καλλιτεχνικές διευθύντριες για το ΕΜΣΤ και την Εθνική Πινακοθήκη αντίστοιχα. Ορίστηκαν, όμως, με απευθείας ανάθεση από την υπουργό Πολιτισμού. Το αίτημα για ανοιχτούς διαγωνισμούς για τις διευθυντικές θέσεις των κρατικών πολιτιστικών φορέων παραμένει πάγιο. Είναι ο μόνος τρόπος εκδημοκρατισμού και απαγκίστρωσής τους από τον νοσηρό εναγκαλισμό με την πολιτική εξουσία. Η Λίνα Μενδώνη προκήρυξε διαγωνισμούς μόνο για το Εθνικό θέατρο και το ΚΘΒΕ, κι αυτό υπό το βάρος του σκανδάλου Λιγνάδη...Διαβάστε: Περί πολιτιστικής πολιτικής. Μικρή συμβολή στις σκέψεις που (δεν) γίνονται | Μυρτώ Ράις - The Press Project
Τζεφ Κουνς στην Ύδρα
«Generation Ζ», οι ιθαγενείς της εικόνας
«Μεγάλη αφήγηση για την εποχή του τέλους των μεγάλων αφηγήσεων», χαρακτηρίζει την έννοια της γενιάς ο κριτικός κινηματογράφου Αλέξανδρος Παπαγεωργίου στο πολύ ενδιαφέρον κείμενό του, όπου σχολιάζει την έρευνα της Eteron για τη γενιά Ζ.
Τι σημαίνει η εμμονή στον διαχωρισμό των γενεών και της συγκρουσιακότητάς τους; Πώς επιδρά στους «internet native» η πραγματικότητα και τα επιφαινόμενα της διαρκούς κρίσης μέσα στην οποία γεννήθηκαν; Είναι χαμένοι στο διαδίκτυο όπως οι μεγαλύτεροι τούς βλέπουν;
Ο Παπαγεωργίου αναδεικνύει αθέατες πτυχές του τρόπου ύπαρξης των «ιθαγενών της εικόνας» στην ψηφιακή δημόσια σφαίρα, όπως η ιδιαίτερη εκφραστικότητά τους και το πώς διαβάζουν τον κόσμο μέσα από την αναπαραγωγή εικόνων, η αυθόρμητη ευχέρειά τους στον χειρισμό της κινηματογραφικής γραμματικής, η επιτελεστικότητα του ψηφιακού εαυτού αλλά και της πολιτικής εμπλοκής τους.
Διαβάστε: «Γενιά της αντίθεσης, ιθαγενείς της εικόνας» | Αλέξανδρος Παπαγεωργίου
Πουρόκερς πάλι
Λέγαμε προ μηνός ότι τα μουσικά φεστιβάλ φέτος στοχεύουν σε γηραιότερα κοινά, όμως στο Ηρώδειο, στη συναυλία για την επανένωση των μαρμάρων του Παρθενώνα, ζήσαμε την (θεσμική) αποθέωση του φαινομένου - και του κιτς. Η Νίκη Κεραμέως φωτογραφήθηκε με τον Alice Cooper, εμείς προτιμήσαμε να σας δείξουμε τις γαλάζιες στολές με περικεφαλαία. Δεν ψάξαμε εξονυχιστικά, αλλά τα διεθνή Μέσα δεν ασχολήθηκαν με τη συναυλία, άρα και τον στόχο της. Γιατί έγινε λοιπόν όλο αυτό; Τι θα έλεγαν τα Μάρμαρα αν μιλούσαν;
Τηλεγραφικά«Τσιφλίκι των συνδικαλιστών η Επίδαυρος» αναφωνεί πολιτιστική ρεπόρτερ που θεωρεί την απεργία ανίερη ειδικά στο αργολικό θέατρο • Για την Επίδαυρο και τον «επιδαύριο χαρακτήρα» των παραστάσεων ανησυχούν και 14 κατασκευαστές δημόσιου καλλιτεχνικού λόγου και πολιτικής • Τουλάχιστον το Green Park εξυγιάνθηκε από τον πολιτιστικό του χαρακτήρα κι έβγαλε τραπεζοκαθίσματα χάρη στο «ισχυρό επιχειρηματικό σχήμα» του ομίλου Σταθοκωστόπουλου • Ωστόσο, ορισμένοι συγχέουν τις χημικές τουαλέτες που φευγαλέα εμφανίστηκαν στα Προπύλαια με χορηγούμενο ινσταλέισον -
Διαβάστε στο Inside Story την συνέντευξή του Δημήτρη Τσουμπλέκα, για τον Αμαζόνιο του οποίου, είχαμε γράψει πρόσφατα • Ο Κωνσταντίνος Τζούμας έφυγε κι εμείς βρήκαμε μια παλιά, πολύ προσωπική του συνέντευξη • Το Evia Film Project ή πώς το σινεμά μπορεί να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση των περιοχών που κάηκαν -