Παλαιστίνη: τρίτη εβδομάδα θανάτου

Εν αναμονή της απόφασης για χερσαία εισβολή, ο θάνατος απλώνεται στην μαρτυρική πόλη. Ο Σρέντερ για το παρασκήνιο της Ουκρανίας. Τα ρώσικα πυρηνικά.

Γάζα: το ισοπεδωμένο τοπίο

Η επίθεση της Χαμάς εναντίον ισραηλινών στόχων, συμπεριλαμβανομένης και της δολοφονίας αμάχων και της αιχμαλωσίας ομήρων, έχει οδηγήσει σε έναν πόλεμο του Ισραήλ με την Χαμάς, που στην πραγματικότητα είναι μέχρι στιγμής σφαγή παλαιστινίων αμάχων.

Ήδη έχουν σκοτωθεί από τους ανηλεείς και αδιάκριτους βομβαρδισμούς σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας της Γάζας (που οι διεθνείς οργανισμοί το θεωρούν αξιόπιστο) πάνω από 6000 πολίτες μεταξύ των οποίων 2704 παιδιά («στίγμα στην συλλογική μας συνείδηση» το αποκαλεί η UNICEF), και λεπτό με το λεπτό ο μακάβριος απολογισμός διευρύνεται.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ ζήτησε την άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και καταδίκασε και την επίθεση της Χαμάς και την συλλογική τιμωρία των Παλαιστινίων της Γάζας, επισημαίνοντας πάντως πως «οι επιθέσεις της Χαμάς δεν συνέβησαν εν κενώ» και πως έχουν προηγηθεί 56 χρόνια παράνομης κατοχής προσφυγιάς και ξεριζωμού των παλαιστινίων. Το Ισραήλ είδε «φιλοτρομοκρατική τοποθέτηση» σε αυτό και ζήτησε την παραίτηση του Αντόνιο Γκουτέρες, κατηγορίες τις οποίες ο ΓΓ του ΟΗΕ απέρριψε.

Η αντίδραση του Ισραήλ στην ομιλία του ΓΓ του ΟΗΕ ήταν μεταξύ άλλων να απαγορεύσει την είσοδο στο Ισραήλ, στη Γάζα και στα κατεχόμενα των εργαζομένων του οργανισμού, «για να πάρουν ένα μάθημα». Ήδη οι υπηρεσίες του ΟΗΕ προειδοποιούν πως θα αναγκαστούν να διακόψουν όλες τις επιχειρήσεις αρωγής στη Γάζα αν δεν μεταφερθούν καύσιμα στη Γάζα, μέχρι το τέλος της σημερινής ημέρας. Αυτές τις στιγμές η έλλειψη ενέργειας, νερού και εφοδιασμού οδηγεί τα νοσηλευτικά ιδρύματα της Γάζας στο χάος.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας 171 εγκαταστάσεις ιατρικής φροντίδας έχουν βομβαρδιστεί από την αρχή των εχθροπραξιών στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Πρακτική η οποία έχει μακρά ιστορία

Εντωμεταξύ η μονομερής και άνευ όρων στήριξη των ισραηλινών επιχειρήσεων εναντίον των αμάχων της Γάζας από ΗΠΑ και ΕΕ αρχίζει να φέρνει αντιδράσεις:

• Στην ΕΕ 800 στελέχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διπλωμάτες καταγγέλλουν την στάση της Ένωσης ως ενθαρρυντική της βίας

• Η αντίδραση στην στήριξη των ισραηλινών βομβαρδισμών αμάχων από την ΕΕ έχει οδηγήσει σε αντιδράσεις και σε μικρή, αργή στροφή στην πολιτική της

• Στις ΗΠΑ, εκατοντάδες στελέχη και υπάλληλοι του κογκρέσου απαιτούν την προώθηση της κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα

• H στάση του προέδρου Μπάιντεν τον αποξενώνει από εκατοντάδες χιλιάδες αραβο-αμερικάνους στην μεγάλη τους πλειονότητα υποστηρικτές των δημοκρατικών, και λόγω της παρουσίας τους σε κρίσιμες για τις εκλογές πολιτείες όπως το Μίσιγκαν τίθεται σε κίνδυνο η εκλογή του το 2024.

• 66% των αμερικανών - και πλειονότητες ψηφοφόρων και των δύο κομμάτων- θεωρούν πως οι ΗΠΑ θα έπρεπε να πιέσει για κατάπαυση πυρός και αποκλιμάκωση της βίας

• To Visual Investigations των NYT, ένα έγκυρο τμήμα fact check οπτικού υλικού της εφημερίδας, καταλήγει στο συμπέρασμα πως το νοσοκομείο Αλ Αχλί στη Γάζα δεν επλήγη από την ρουκέτα του Ισλαμικού Τζιχάντ που υπέδειξε ο Ισραηλινός στρατός

• Η Υπουργός Κοινωνικών Δικαιωμάτων της Ισπανίας - προερχόμενη από το Ποδέμος - ζητά τέσσερα άμεσα μέτρα από τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για να σταματήσει η σφαγή στη Γάζα: Την διακοπή διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ, την επιβολή αυστηρών οικονομικών κυρώσεων, εμπάργκο όπλων στο Ισραήλ, και την προσαγωγή του Μπένγιαμιν Νετανιάχου και κάθε υπεύθυνου για εγκλήματα πολέμου εναντίον αμάχων στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.

• Από την άλλη ο Μακρόν πήγε στο Ισραήλ για να προτείνει την ανασύσταση της συμμαχίας που πολέμησε τον ΙΣΙΣ εναντίον της Χαμάς - άγνωστο τι έχει στο μυαλό του. Ηθελε πάντως να αποθαρρύνει τον Νετανιάχου από την εισβολή στη Γάζα, και να ζητήσει από το Ιράν να μην αντιδράσει δυναμικά. Σημειώνουμε πως το Ιράν ήταν όχι μόνο εμπλεκόμενος, αλλά ίσως ο βασικός συντελεστής της ήττας του ΙΣΙΣ σε Συρία και Ιράκ

• O Ταγίπ Ερντογάν ξεκίνησε ρητορική επίθεση στο Ισραήλ και για την σφαγή στη Γάζα, αλλά και για τον χαρακτηρισμό «τρομοκράτες» για την Χαμάς, την οποία ο Τούρκος Πρόεδρος χαρακτήρισε ως υπερασπιστές της πατρίδας τους. H εξομάλυνση των σχέσεων Ιράν - Αζερμπαϊτζαν ενδέχεται να συνδέεται με την ανατοποθέτηση των χωρών της περιοχής στο ενδεχόμενο μιας μεγάλης περιφερειακής σύγκρουσης

• Η φωτογραφική ευκαιρία του πρωθυπουργού της Ελλάδος δίπλα σε έναν άνθρωπο που έχει εκκινήσει προβλήματα πολέμου και η άχρωμες δηλώσεις 100% υποστήριξης του Ισραήλ, δημιουργούν ερωτήματα για την παρέκκλιση της κυβέρνησης Μητσοτάκη από πάγιες επιλογές της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στην περιοχή μας. Παραδόξως, η παρέμβαση ενός άλλου πρώην πρωθυπουργού ήταν αρκετά ουσιωδέστερη…

• Μια εικόνα από τη Γάζα μέσω του δημοσιογράφου Μοτάζ Αζάιζα. Ο λογαριασμός τουίτερ του Αζάιζα έκλεισε προσωρινά, όπως και το ίνσταγκράμ του, ενώ οι βομβαρδισμοί έχουν σκοτώσει 15 συγγενείς του

motaz_azaiza

A post shared by @motaz_azaiza

Διαβάστε / δείτε ακόμα:

• The Conversation | Nathan French: Hamas was unpopular in Gaza before it attacked Israel – surveys showed Gazans cared more about fighting poverty than armed resistance

• Democracy Now | Συνέντευξη της ισραηλινής δημοσιογράφου Amira Haas: Israeli Journalist Amira Hass, Daughter of Holocaust Survivors, Calls for Gaza Ceasefire Now

• Mondoweiss | A growing number of reports indicate Israeli forces responsible for Israeli civilian and military deaths following October 7 attack

• EUObserver | Michael Meyer-Resende: Von der Leyen got it wrong on Israel and Gaza

• Ένα νήμα στο τουίτερ από τον Ιγιάντ Ελ Μπαγκνταντί, παλαιστίνιο ακτιβιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον αραβικό κόσμο και πολιτικό αναλυτή, για την γεωπολιτική κατάσταση γύρω από τον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα, τις δυνατότητες, τις απιθανότητες και τις ενδεχόμενες καταλήξεις

• Le Monde | Israel-Gaza: The unforeseeable consequences of a ground offensive

Το φάσμα των πυρηνικών

Ο Ρωσικός διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος Yars

Η Ρωσία μέσω του Προέδρου της, ανακοίνωσε στις αρχές του μήνα πως είχε αναπτύξει και δοκιμάσει έναν νέο πύραυλο κρουζ, κινούμενο με πυρηνική ενέργεια και ικανό να οπλιστεί με πυρηνικές κεφαλές. Η δοκιμή της δυνατότητάς της να επιτύχει τεράστιο πυρηνικό πλήγμα έγινε χθες μόλις, παράλληλα με την υπερψήφιση από τη Ρωσική Δούμα της απόσυρσης της Ρωσίας από την συνθήκη που απαγορεύει τις πυρηνικές δοκιμές.

Στο Ουκρανικό μέτωπο (που πάει να περιθωριοποιηθεί τελείως και από τα διεθνή ΜΜΕ) καθώς έχει ήδη περάσει η 600η ημέρα πολέμου, οι εκκενώσεις παιδιών από χωριά στην πολεμική μεθόριο υπό τον έλεγχο της ουκρανικής κυβέρνησης, δείχνουν πως τα πράγματα δεν πάνε καλά για την Ουκρανική πλευρά. Η άνευ προϋποθέσεων στήριξη του Ισραήλ από τη Δύση έχει εντωμεταξύ γκρεμίσει όλες τις προσπάθειες δημιουργίας γεφυρών της Ουκρανίας με τις χώρες του παγκόσμιου Νότου, καθώς η εξαγγελθείσα από τις ΗΠΑ «τάξη βασισμένη σε κανόνες», πλέον δεν πείθει κανέναν στον Νότο.

Η συνέντευξη Σρέντερ στη Berliner Zeitung

Η συνέντευξη του πρώην Γερμανού καγκελάριου΄στην Berliner Zeitung εφόλης της ύλης, έχει πολλά ενδιαφέροντα σημεία, όμως αυτά που λέει για την προσπάθεια εξεύρεσης ειρηνικής λύσης στην Ουκρανία και το σαμποτάζ των ΗΠΑ στο ενδεχόμενο αυτό, είναι μια μείζων μαρτυρία (σημειώστε πάντως ότι ο Σρέντερ με το που έφυγε από καγκελάριος, πήγε και έγινε Διευθυντής της Ρωσικής εταιρείας αερίου Ροσνεφτ). Ακολουθεί απόσπασμα από την συνέντευξη αυτή:

Το 2022 δέχθηκα ένα αίτημα από την Ουκρανία για το κατά πόσο θα μπορούσα να μεσολαβήσω μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Το ερώτημα ήταν αν θα μπορούσα να μεταφέρω ένα μήνυμα στον Πούτιν. Θα εμφανιζόταν επίσης κάποιος που είχε πολύ στενή σχέση με τον ίδιο τον Ουκρανό πρόεδρο. Αυτός ήταν ο Ρουστέμ Ουμγιέροφ, ο σημερινός υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας. Είναι μέλος της μειονότητας των Τατάρων της Κριμαίας. Τότε το ερώτημα ήταν: Πώς θα τερματιστεί ο πόλεμος;

Πώς;

Υπάρχουν πέντε σημεία. Πρώτον: Η παραίτηση της Ουκρανίας από τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ. Η Ουκρανία δεν μπορεί να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις ούτως ή άλλως. Δεύτερον: το πρόβλημα της γλώσσας. Το ουκρανικό κοινοβούλιο έχει καταργήσει τα ρωσικά ως δεύτερη επίσημη γλώσσα. Αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Τρίτον: το Ντονμπάς παραμένει μέρος της Ουκρανίας. Αλλά το Ντονμπάς χρειάζεται μεγαλύτερη αυτονομία. Ένα λειτουργικό μοντέλο θα ήταν αυτό του Νοτίου Τιρόλου. Τέταρτον: Η Ουκρανία χρειάζεται επίσης εγγυήσεις ασφαλείας. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και η Γερμανία θα πρέπει να παράσχουν αυτές τις εγγυήσεις. Πέμπτον: Κριμαία. Πόσο καιρό η Κριμαία είναι ρωσική; Για τη Ρωσία, η Κριμαία είναι κάτι περισσότερο από μια απλή περιοχή, είναι μέρος της ιστορίας της. Ο πόλεμος θα μπορούσε να τερματιστεί αν δεν έπαιζαν γεωπολιτικά συμφέροντα.

Και το διεθνές δίκαιο.

Ναι, αλλά αυτό δεν είναι μόνο ένα νομικό ζήτημα. Οι μόνοι που θα μπορούσαν να λήξουν τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας είναι οι Αμερικανοί. Στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις τον Μάρτιο του 2022 στην Κωνσταντινούπολη με τον Ρουστέμ Ουμγιέροφ, οι Ουκρανοί δεν συμφώνησαν στην ειρήνη γιατί δεν τους επιτρεπόταν. Έπρεπε πρώτα να ρωτήσουν τους Αμερικανούς για όλα όσα συζήτησαν. Είχα δύο συνομιλίες με τον Ουμγιέροφ, στη συνέχεια μια κατ' ιδίαν συνομιλία με τον Πούτιν και στη συνέχεια με τον απεσταλμένο του Πούτιν. Ο Ουμγιέροφ άνοιξε τη συζήτηση με χαιρετισμούς από τον Ζελένσκι. Το αυστριακό μοντέλο ή το μοντέλο 5+1 προτάθηκε ως συμβιβασμός για τις εγγυήσεις ασφαλείας της Ουκρανίας. Ο Ουμγιέροφ το θεώρησε καλό. Έδειξε επίσης προθυμία για τα άλλα σημεία. Είπε επίσης ότι η Ουκρανία δεν επιθυμεί την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Είπε επίσης ότι η Ουκρανία θέλει να επαναφέρει τη ρωσική γλώσσα στο Ντονμπάς. Αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα. Η εντύπωσή μου: Τίποτα δεν θα μπορούσε να συμβεί επειδή όλα τα υπόλοιπα αποφασίστηκαν στην Ουάσιγκτον. Αυτό ήταν μοιραίο. Διότι το αποτέλεσμα θα είναι τώρα ότι η Ρωσία θα συνδεθεί στενότερα με την Κίνα, κάτι που η Δύση δεν πρέπει να θέλει.

Και οι Ευρωπαίοι;

Αποτύχατε. Θα υπήρχε ένα παράθυρο τον Μάρτιο του 2022. Οι Ουκρανοί ήταν έτοιμοι να μιλήσουν για την Κριμαία...

Η Διάσπαση του Die Linke

Η σοβούσα διάσπαση του κόμματος της γερμανικής αριστεράς, είναι πλέον πραγματικότητα. Η Zάρα Βάγκενκνεχτ, εγκαταλείπει το Die Linke που έρεπε προς τη «βραχμανική αριστερά» και στρέφεται στην εργατική βάση της χώρας, προτείνει την απεμπλοκή από πολέμους και -κρίσιμα- έχει πολύ πιο αυστηρή μεταναστευτική πολιτική. Αποχωρώντας παίρνει 9 βουλευτές του κόμματος και έχει εξασφαλίσει και την στήριξη ενός εκατομμυριούχου: του Ράλφ Σούικατ. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις πριν καν ιδρυθεί το κόμμα το δίνουν ήδη στο 12% προκαλώντας ανησυχίες στους συστημικούς κύκλους, παρότι το -ανώνυμο ακόμα- κόμμα της Zάρα Βαγκενκνεχτ δεν είναι επίσημη.

Η Αργεντινή παλεύει με την ακροδεξιά

Μετά τα αποτελέσματα των προκριματικών εκλογών στην Αργεντινή το καλοκαίρι, διαφαινόταν ως ανερχόμενη πρώτη δύναμη και δυνητικός νέος πρόεδρος ο Χαβιέ Μιλέι, ένας «Αργεντίνος Μπολσονάρο»: αμφισβητεί το δικαίωμα στην έκτρωση, σκοπεύει να εισάγει το δολάριο των ΗΠΑ (παρά την εμπειρία του κράχ της χώρας στο γύρισμα του αιώνα) σαν εθνικό νόμισμα, να καταργήσει την κεντρική τράπεζα, να επιτρέψει την οπλοφορία, θα απομειώσει τις δημόσιες παροχές - και την υγεία, και θα νομιμοποιήσει το εμπόριο οργάνων. Παράλληλα αμφισβητεί την κλιματική αλλαγή και τους σχετικούς στόχους και εκμεταλλεύτηκε την οργή των νέων για τα μέτρα της καραντίνας. Οι ψηφοφόροι όμως διέψευσαν τις προγνώσεις: ο Σέρχιο Μάσσα, ο υπουργός οικονομικών της σημερινής κυβέρνησης, παρά τον αστρονομικό πληθωρισμό και την αύξηση της φτώχειας τα τελευταία χρόνια (και τις χαμηλές επιδόσεις στις προκριματικές) κέρδισε τελικά τις εκλογές τερματίζοντας πρώτος με 36%, ακολούθησε ο Μιλέι με 30% και η κεντροδεξιά Πατρίσια Μπούλριτς με 23%. Η τελευταία στηρίζει τον ακροδεξιό υποψήφιο στον δεύτερο γύρο που θα γίνει στις 19 Νοεμβρίου. Παρά τη συσπείρωση της δεξιάς γύρω από τον μάλλον ανισόρροπο αναρχοκαπιταλιστή οικονομολόγο, ακροδεξιό με το πριόνι, φαίνεται πως στις πρώτες δημοσκοπήσεις ο κεντροαριστερός Μάσσα διευρύνει την διαφορά του με τον Μιλέι.