Μια μη κβαντική θεωρία της βαρύτητας
Διφορούμενα συμπεράσματα στο COP28. Ένας άτλας του ανθρώπινου σώματος. Δυο μαύρες τρύπες συγχωνεύονται.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα της σύγχρονης θεωρητικής φυσικής τα τελευταία 50 χρόνια είναι το πώς η κβαντική θεωρία που περιγράφει τα σωματίδια του μικρόκοσμου και τη συμπεριφορά τους μέσω της ισχυρούς και της ηλεκτρασθενούς αλληλεπίδρασης, από τη μία πλευρά, και η γενική θεωρία της σχετικότητας, που περιγράφει την βαρυτική αλληλεπίδραση, θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν σε μια κβαντική θεωρία της βαρύτητας. Γνωρίζουμε ότι οι δυο θεωρίες, που έχουν αδιαμφισβήτητα επικυρωθεί, αλλά σε διαμετρικά αντίθετες κλίμακες, η μια στον μικρόκοσμο και η άλλη στο μακροσκοπικό Σύμπαν, είναι μεταξύ τους ασύμβατες. Ένας λόγος είναι ότι μια κβαντική θεωρία βαρύτητας, στο βαθμό που η βαρύτητα διαμορφώνει το χωροχρόνο, θα προϋπέθετε κάποιο είδους κβαντικής συμπεριφοράς του χωροχρόνου, κάποιο είδος μικρότερης δυνατής απόστασης π.χ., ενώ η γενική θεωρία της σχετικότητας, από την πλευρά της, είναι φτιαγμένη πάνω σε ένα χωροχρονικό συνεχές με τη μαθηματική έννοια του όρου: προϋποθέτει δηλαδή ακριβώς πώς ο χώρος (…