Της Ιφιγένειας Διαμάντη

Τα προβλήματα της υποχρεωτικής Συνεπιμέλειας

·   Σύμφωνα με το lawspot.gr και όπως αναδημοσιεύει από το υπουργείο Δικαιοσύνης, το Νομοσχέδιο για τη Συνεπιμέλεια εδράζεται στην αρχή της μη διάκρισης μεταξύ των γονέων

Κεντρικά σημεία

·   Καθιερώνεται η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας και από τους δύο γονείς μετά το διαζύγιο

·   Προάγονται οι εναλλακτικές μέθοδοι επίλυσης των οικογενειακών διαφορών, όπως η διαμεσολάβηση

·   Θεσπίζεται το μαχητό τεκμήριο του 1/3 για την επικοινωνία του παιδιού με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει

·   Καθιερώνονται, αντικειμενικά κριτήρια κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, τα οποία λαμβάνονται υποχρεωτικά υπόψη από το δικαστήριο στη ρύθμιση των ζητημάτων γονικής μέριμνας και επιμέλειας των τέκνων, όπως η μη καταβολή της διατροφής, ο μη σεβασμός στις δικαστικές αποφάσεις και στις συμφωνίες των διαζευγμένων γονέων και  η διάρρηξη των σχέσεων του παιδιού με τον άλλον γονέα

·   Προβλέπεται η θέσπιση ειδικών προγραμμάτων της Εθνικής Σχολής Δικαστών για την επιμόρφωση των δικαστικών λειτουργών, που θα δικάζουν τις οικογενειακές διαφορές, από εξειδικευμένους Ψυχολόγους, Κοινωνιολόγους και Κοινωνικούς Λειτουργούς, Καθηγητές ΑΕΙ και Δικαστικούς Λειτουργούς.

·   Ωστόσο, η διάταξη που ξεσήκωσε αντιδράσεις ήταν η ακόλουθη:

«Άρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο. Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:

α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,

β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,

γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,

δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,

ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων,

στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου, δύναται να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια, ολικά ή μερικά, και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου. Αν συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι περιπτώσεις του δευτέρου εδαφίου, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμα και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτο ή και να διορίσει επίτροπο. Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του πρώτου εδαφίου και επίκειται άμεσος κίνδυνος για τη σωματική ή την ψυχική υγεία του τέκνου, ο εισαγγελέας διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο για την προστασία του, μέχρι την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου, στο οποίο πρέπει να απευθύνεται εντός ενενήντα (90) ημερών, με δυνατότητα αιτιολογημένης παράτασης της προθεσμίας αυτής κατά ενενήντα (90) επιπλέον ημέρες.».

112 οργανώσεις, Δικηγορικοί Σύλλογοι, η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Αττικής, φεμινιστικές οργανώσεις, κλπ, εκφράζουν με κάθε πρόσφορο μέσο την αντίθεσή τους: ψηφίσματα, ανακοινώσεις, δημοσιεύσεις στο Facebook, αποστολή email.

Χαρακτηριστικά:

• Διεθνής Αμνηστία

• Επιστολή της ομάδας εργασίας για τις Διακρίσεις κατά των Γυναικών και των Κοριτσιών και του Ειδικού Εισηγητή για τη Βία κατά των Γυναικών του OHE

• Ο Σύλλογος Εργαζομένων Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων "Δώρα Κατσιβαρδάκου" συνοψίζει κάπως πιο κατανοητά, τα προβληματικά σημεία του ν/σ:

  «Ως Σύλλογος εργαζομένων θεωρούμε ότι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης αντικειμενικά ενθαρρύνει την ενδοοικογενειακή βία αφαιρώντας τη δυνατότητα του δικαστή να παρέμβει ακόμη και σε περιπτώσεις κραυγαλέων φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας είτε το θύμα είναι η γυναίκα αλλά ακόμη και όταν το θύμα είναι το παιδί.

Θεσπίζοντας την αναγκαστική διαμεσολάβηση και το κατ’ ελάχιστο 1/3 διαμονής με τον κακοποιητικό γονέα, έρχεται σε σύγκρουση και γι’ αυτό σε αντίθεση με διεθνείς συμβάσεις όπως η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης αλλά και η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Εάν η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να βελτιώσει το ισχύον νομικό πλαίσιο θα πρέπει να το εφαρμόσει ουσιαστικά και ολοκληρωμένα κάνοντας πράξη αυτά που εδώ και 25 χρόνια έχουν μείνει στα «χαρτιά»:

α) την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων

και

β) την ίδρυση σώματος οικογενειακών κοινωνικών λειτουργών, όπως προβλέπεται από το Ν. 2447/1996 που σε συνεργασία με το δικαστικό διαμεσολαβητή θα λειτουργήσουν ουσιαστικά και προωθητικά στην εμπέδωση μίας ουσιαστικά συναινετικής κουλτούρας σε ό,τι αφορά την μέριμνα και την επιμέλεια των παιδιών.

Ως σύλλογος εργαζομένων ενώνουμε τη φωνή μας με τις δεκάδες συλλογικότητες κι οργανώσεις κι απαιτούμε την άμεση απόσυρση απόσυρση του ν/σ».

·   Η ανακοίνωση του Σωματείου Γυναικείων Δικαιωμάτων «Το Μωβ»:

  «θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας θα επιφέρει την αύξηση των δικαστικών διενέξεων και θα συμβάλει στην περαιτέρω αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας.

·   -η εναλλασσόμενη κατοικία δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο, ενάντια στην κοινή βούληση των γονέων.

·   -άξονας του Οικογενειακού Δικαίου μας είναι το συμφέρον του παιδιού, όπως απαιτεί το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο

·   -πρέπει να κυρωθεί άμεσα από τη χώρα μας η Νο. 192 σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, για την επικοινωνία γονέων και τέκνων (Convention on Contact concerning Children), η οποία έχει υπογραφεί από τις 9/10/2003 χωρίς να έχει κυρωθεί μέχρι σήμερα».