Το τζιχαντιστικό κύμα ενισχύθηκε στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας από την επιστροφή εθελοντών από το Ιράκ / Συρία όπου είχαν στρατολογηθεί και εξοπλιστεί από τον ΙΣΙΣ. Στο ισλαμιστικό αντάρτικο και την Αλ Κάιντα, προστέθηκαν (ή προέκυψαν από διασπάσεις) και ομάδες προσκείμενες στο Ισλαμικό Κράτος. Η σύγκρουση Αλ Κάιντα, Ισλαμικού κράτους και τοπικών εξεγέρσεων έχει τροφοδοτήσει έναν ενδοτζιχαντιστικό, και ενδοκοινοτικό εμφύλιο που προσθέτει στην αιματοχυσία και στην αστάθεια σε μια περιοχή που έχει πληγεί και από την πανδημία. Είναι χαρακτηριστικό πως σε τρεις από τις χώρες του G5, έχει συμβεί ή αποπειραθεί στρατιωτικό πραξικόπημα τα τελευταία δύο χρόνια
Στο Τσαντ, ο αιφνίδιος θάνατος τον Απρίλιο του 2021, του επί τριάντα χρόνια δικτάτορα / προέδρου της χώρας Idriss Deby, οδήγησε στην επέμβαση του στρατού και στη δημιουργία μιας “προσωρινής” στρατιωτικής κυβέρνησης (με επικεφαλής στον γιο του εκλιπόντος, Μαχάματ Ντεμπύ), η οποία πάντως συνέχιζε να διαλύει βίαια διαδηλωτές εναντίον …